این یکی از اون کارهایی هست که احتمالن فقط در سن کمتر یه طراح انجام میده 🙂 همچنان البته به نظرم جالب هست. اگه دارین می‌گین چه ربطی داره یه توضیحی بدم که اون سالها یعنی ۱۳۸۷ بحث این که کشورهای عربی می‌خوان «خلیج فارس» رو صاحب بشن و این مسائل زیاد بود و این فراخوان هم برای همین بوده. من اما گفتم با خودم که خلیج فارس که هنوز سر جاش هست و جز حرف زدن و چند جا اسمش رو تغییر دادن اتفاقی براش نیفتاده، پس به اون چیزی تو این فراخوان بپردازم که واقعن اتفاق افتاده و اونم سهم ایران از «دریای خزر» بود که خیلی ساکت و بی‌سر و صدا از ۵۰ درصد رسید به ۱۱٫۳ درصد و هیچ سر و صدایی هم نشد! نه کسی براش فراخوان داد و نه اعتراضی شد و نه هیچکس حتی مطلع شد. اگه از مردم بپرسی همه ماجرای «خلیج فارس» رو می‌دونن اما بعید می‌دونم ۱۱٫۳ درصدشون هم بدونن که «دریای خزر» با اون همه منابع و فوایدی که داشت دیگه در واقع رفته پی کارش و فقط حدود یک‌دهمش مال ما هست.
اون بالای پوستر نوشته: «این مال ماست!» با دستخط خودکاری. و لاتینش هم که زیرش هست. نقشهٔ پس‌زمینهٔ پوستر هم «دریای خزر» هست و پایین هم اطلاعاتِ کم و کم شدن سهم ایران به درصد نوشته شده:
