ماجرای این جایزه بر میگرده به سال ۱۳۹۰ و فراخوانی که گروه گرته منتشر کرده بود برای انتخاب برترین نویسندگان و منتقدان در زمینهٔ نگارش در گرافیک. مراسم اهدای جوایز در خانهٔ هنرمندان ایران در روز جهانی گرافیک (۸ اردیبهشت ۱۳۹۱) برگزار شد. من متاسفانه نتونستم اونجا حاضر باشم و مث این فیلما و هنرپیشهها برم اون بالا نطق کنم 😀 البته بگم که خیلی بعدش ناراحت شدم که اونجا نبودم. واقعیتش این که حدود ۲ روز پیش به من خبر دادن و از اونجا که در طول سالها و در فراخوانهای مختلف معمولن من جزو جایزهبگیرها و از ما بهترون نبودم، فکرش رو نمیکردم که برنده شده باشم. 😐
مقالهای که برای این فراخوان نگارش فرستاده بودم در سایت موجود هست و میتونین بخونینش. عنوانش «عروس خانم، خوش آمدی!» و دربارهٔ اولین فونت نستعلیق یونیکد در ایران به طراحی حسین زاهدی هست. تو این مقاله علاوه بر فونت ایران نستعلیق به موضوعات دیگه دربارهٔ طراحی فونت هم پرداخته بودم. این مقاله اولین بار تو سایت رسم منتشر شده بود و بعدتر مقالهای مشابه با اون دربارهٔ نخستین فونت درتی فارسی که کار خودم بود نوشتم با عنوان «آقا داماد، خوش آمدی!» که خود مقاله و فونتی که دربارهش نوشته بودم در سایت برای دانلود قرار گرفته.
طبق معمول این فراخوان هم حاشیههای خودش رو داشت و اونم این بود که چون من به دلایلی که برای گروه گرته توضیح داده بودم نمیتونستم تهران برم و جایزه رو تحویل بگیرم و چند ماه بعد دوستی رو فرستادم، اونها (بخونین مجید کاشانی و دفتر کلید رسانه) جایزهٔ اصلی که کتاب «صد سال اعلان و پوستر فیلم در ایران» بود رو برای خودشون بدون اطلاع اسپانسر (نشر نظر ناشر کتاب) حذف کردن و جاش یه سری نشریهٔ نشان تحویل دادن! من هم اول سعی کردم ماجرا رو جویا بشم و وقتی جوابشون غیر منطقی بود این مقاله رو نوشتم: از تبخیر جوایز تا انجماد اخلاق! و به طنز این رفتار رو نقد کردم که چون در سایت رسم و پروفایل فیسبوک خودم بازتاب داشت خلاصه با کش و قوسهایی نشریههای نشان پس داده شد و کتاب صد سال اعلان به سوی صاحبش برگشت 🙂
در کنار جایزهٔ اصلی که کتاب بود یک قلمدان گرته و لوح تقدیر هم بود. شورای انتخاب آثار مازیار زند، آرش تنهایی، مهدی سیفی، لادن رضایی، سعید باباوند و هیات داوری احمدرضا دالوند، محمد قائد، مجید عباسی، دکتر حسین نمکدوست و فرزاد ادیبی بودن که در نتیجه این جایزه رو با ارزشتر میکنه.
این ویدئوی اعلام برندگان توسط سعید باباوند در بخش نقد هست که آرمان خرمک مقام سوم و مسعود مجاوری آگاه دوم و من هم با لطف دوستان اول شدم:
اینها هم تصاویری از قلمدان، لوح تقدیر و کتاب: